Dat kleine kinderen een hoge sensitiviteit hebben is normaal. Vanaf de geboorte is een baby afhankelijk van het voelen om te leren wat het leven in deze wereld inhoudt. Een pasgeboren kind weet nog niets, zelfs niet wat het eigen gevoel inhoudt. Daarom is elk kindje gevoelsmatig verbonden met alles om zich heen.
Op deze manier kan het leren wat het kan verwachten van de mensen om zich heen of wat er van hem of haar wordt verwacht. Het leert zichzelf en de omgeving kennen. Bij oudere kinderen spreekt men van een hoge sensitiviteit als deze extra gevoeligheid blijft bestaan. Deze hoog sensitieve kinderen kunnen leren om zichzelf te beschermen.
Leren door voelen
Bij baby’s hoeft dit niet omdat zij beschermd worden door hun ouders en hiervan leren. Wanneer een net geboren baby bijvoorbeeld huilt, voelt het zich niet prettig, maar het beseft dit nog niet. De moeder hoort het huilen en pakt de baby op, zegt lieve woordjes en is vol van liefde.
Mamma geeft het eten en knuffelt tot de baby rustig en tevreden is. Het kind voelt de liefde van de moeder en merkt vervolgens dat eten rust brengt. Nu leert een kind langzamerhand hoe alles in elkaar steekt. Zo bouwt elk kind zelfvertrouwen op. Alles wordt eerst gevoeld en dan pas begrepen.
Niet begrijpen
Dit is dus een hele directe manier van van leren. Maar hierdoor kan het soms ook moeilijk voor het kindje zijn. Het kan de gevoelens van de mensen om zich heen nog niet begrijpen maar koppelt deze gevoelens wel aan zichzelf.
Als een kindje bijvoorbeeld bij de moeder boosheid of verdriet voelt kan het deze gevoelens overnemen. Het is ook mogelijk dat het kind deze gevoelens verkeerd begrijpt en denkt dat het door hem of haar komt.
Wees eerlijk
Een kind is gevoelsmatig niet in de maling te nemen. Als de ouders verdriet hebben of boos zijn zal het kind deze gevoelens oppikken. Het weet niet waar deze gevoelens mee te maken hebben en zal dus gaan reageren. Het kind wil weten hoe het zit om gerust gesteld te worden. Dit gebeurt dus ook bij heel jonge kinderen die nog niet kunnen praten.
Vertrouwen
Als je deze gevoelens niet benoemd en bijvoorbeeld zegt dat er niets aan de hand is, dan probeer je het kind voor de gek te houden. Dit kan een kind onzeker maken omdat het niet meer durft te vertrouwen op het intuïtieve gevoel dat helpt om te leren. Het is erg belangrijk om altijd je gevoelens te benoemen als je merkt dat een kind er last van ondervind. Inhoudelijk hoef je niet perse te zijn.
Je kan zeggen ’ik ben verdrietig maar niet om jou, ga maar lief spelen’. Op deze manier begrijpt het kind je en voelt het zich niet verantwoordelijk. Als je eerlijk bent en de dingen eenvoudig uitlegt zal het kind je altijd vertrouwen en zich zeker in zichzelf voelen.
Tijden hsp coaching leer ik ouders hoe ze hun hsp kindje het best kunnen begeleiden.
Dit is een heel mooi artikel.PROFICIAT!Zelf heb ik 3 hoogsensitieve kindjes dus ondertussen heb ik al veel geleerd en gelezen. Adhd is hier ook een heel gekend gegeven. elf doe ik dit niet af zoals “gedraag u normaal”. Hier wordt heel veel gepraat over gevoelens,angsten,en rare gevoelens.
Lieve groetjes,
Sonnke