Wanneer je de diagnose krijgt dat je ongeneeslijk ziek bent staat je leven stil. Alles in je komt in opstand en je wil niet geloven dat dat waar is. Of je voelt je zo verslagen dat je geen kant meer op kan. Toch moet je verder, maar hoe doe je dat.
Je hebt misschien nog nooit stil gestaan dat dit jou kon overkomen. Natuurlijk weet je dat wel maar we hebben een natuurlijk afweermechanisme dat deze gedachte blokt. Wanneer we in onze directe omgeving iemand hebben die ongeneeslijk ziek is schrikken we.
Maar dat is meer naar de ander gericht dan dat we het verbinden met onze eigen gezondheid. Onze wil om te leven is zo groot dat we de gedachte aan dood op afstand houden. Zelfs wanneer we lichamelijke klachten hebben gaan we meestal van het beste uit.
De eerste confrontatie met ongeneeslijk ziek zijn
Vaak heb je al een traject van onderzoeken achter de rug. Waardoor je gedachten en gevoelens al angstiger worden. Je probeert jezelf gerust te stellen met positieve gedachten. Hoe dichter je bij de uitslagen van de onderzoeken komt hoe moeilijker je jezelf gerust kan stellen.
Toch kan het ook voorkomen dat de diagnose van een ernstige ziekte totaal onverwachts komt. Na een routine onderzoek of omdat je je klacht verbindt met een onschuldige ziekte. De is schok is dan nog intenser omdat je er helemaal niet op voorbereid was.
Het gesprek bij de arts gaat meestal voor een deel langs je heen. Daarom is het goed om als het even kan iemand bij je te hebben die meeluistert en vragen kan stellen. De arts komt vaak heel zakelijk over. Ook al is deze nog zo begaan het is de taak van de arts om je duidelijke en eerlijke informatie te geven.
Een emotionele achtbaan
Je emotie lijkt even niet mee te doen. Pas thuis wanneer je de boodschap gaat delen met mensen die je dierbaar zijn komt de emotie los. Je ervaart door middel van de reactie van anderen je eigen emotie pas echt. Hoewel je nog niet beseft wat de diagnose ongeneeslijk ziek met je gaat doen.
Om alles op een rijtje te krijgen moeten eerst alle vragen die er ontstaan beantwoord worden. Wat houd de term ongeneeslijk voor jou in, wat kunnen ze in het ziekenhuis voor je doen. Wat is de prognose. Hoe lang heb je nog te leven.
De eerste tijd staat in het teken van alle vragen die bij je opkomen. Je hoofd staat niet stil en je emotie kan je op allerlei manieren parten spelen. Van angst naar woede en van berusting naar vechtlust.
Alles op een rijtje krijgen
Begin met alle vragen die je hebt op te schrijven. Onder elkaar in volgorde van belangrijkheid. Geen vraag is te gek, dus schaam je niet om ze op te schrijven. Door ze onder elkaar te zetten kan je stapsgewijs elke vraag onderzoeken. Zijn er vragen voor je arts of zijn het vragen die je kan opzoeken op internet.
Het is belangrijk om de touwtjes weer in handen te krijgen zodra je dat kan. Onzekerheid zorgt ervoor dat je je niet sterk kan voelen in de huidige situatie. Door het opschrijven van je vragen krijg je meer inzicht in wat ongeneeslijk ziek zijn voor je betekent.
Kijk nu welke vragen je kan stellen aan je behandelend arts. Bijvoorbeeld welke medicijnen krijg ik om het proces te remmen. Wat zijn de bijwerkingen. Hoe verloopt de ziekte en zijn er nog andere behandelmogelijkheden.
Zoek je zekerheden
Bij je behandelend arts neem je je vragenlijstje mee. Je zegt voordat het gesprek begint dat je de vragen die je hebt, hebt opschreven. Zo voorkom je dat je sommige vragen vergeet te stellen. Wanneer je geen duidelijk antwoord heb gekregen of het antwoord niet begrijpt, zeg dat dan. Of herhaal je vraag.
Zo krijg je meer controle over de situatie. Op internet kan je zoeken naar de verschillende therapieën die op jou situatie van toepassing zijn. Zo krijg je inzicht in de mogelijkheden en kennis over jouw ongeneeslijke ziekte.
Ga vanuit deze kennis kiezen welke therapie je wilt en welke weg voor jou de beste is. Soms kan het zijn dat je een second opinion wilt. Omdat er in een ander ziekenhuis andere mogelijkheden zijn of een ander beleid wordt gevoerd.
Leren leven met een tijdslimiet
De eerste stappen om de controle terug te krijgen heb je genomen. Nu is het tijd voor meer aandacht voor je gevoelens en emoties. Ook nu ga je kijken naar de vragen die bij je opkomen. Elke emotie zorgt voor vragen. Elke vraag voor emotie.
Deze twee zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden. Ze kunnen elkaar enorm versterken wanneer je ze niet observeert. Of wanneer een van de twee de overhand krijgt. Het negeren van je emotie kan er voor zorgen dat je veel spanning opbouwt.
Dit zijn de vragen waarvan je de antwoorden niet vind op internet of bij je arts. Deze zijn heel persoonlijk en voor iedereen anders. Ben je bang voor de dood, voor wat er na je dood is of voor het loslaten van je dierbaren. Deze en nog meer vragen zitten bij jou in je emotie en hebben te maken met je persoonlijke leven.
Aandacht geven aan je emotie en je gedachten
Begin met een keer per dag aandacht geven aan je gedachten en emoties. Ga gemakkelijk zitten en volg het ritme van je ademhaling. Je hoeft niets te veranderen en dus geen ademhalingsoefening te doen. Alleen het in en uitademen te volgen.
Nu kijk je welke emotie er is en je in de weg zit. Laat deze emotie er zijn maar laat je er niet door opslokken. Dit doe je door te kijken wat deze emotie in je lichaam doet. Ben je angstig, waar in je lichaam voel je deze angst. En hoe voelt hij. Scherp of als druk, dof of warm enzovoorts.
Je zal merken dat er dan vanzelf vragen of stellingen in je gedachten komen. Laat deze ook toe en observeer ook deze gedachten. Zijn er nog dromen die je wilt verwezenlijken of dingen die je af wilt maken. Ben je bang voor de dood of voor wat daarna komt. Wil je euthanasie als het zover is en staat je arts daarachter.
Antwoorden zoeken en keuzes maken
Nu werken je emotie en je gedachten samen. De vragen en stellingen die in je hoofd komen zijn zo belangrijk dat het je de emotie hebt gegeven die je voelde. Nu ga je proberen elke vraag te beantwoorden. Heb je de antwoorden niet dan ga je kijken waar je die kan vinden.
Bijvoorbeeld je wilt euthanasie maar weet niet of je arts daar aan mee wilt werken. Ga het gesprek aan en zorg dat je er alles over weet en dat het geregeld is. Je emotie komt tot rust als alles waar je je druk om maakt geregeld is.
Zo ga je met al je vragen aan de slag. Met je stellingen en je verlangens ga je op dezelfde manier aan de slag. Zijn je doelen nog haalbaar. Zo niet op welke manier kan daar zo dicht mogelijk bij in de buurt komen. Of aan wie kan je het overdragen zodat het doel toch gehaald kan worden.
Je hoeft niet alles zelf te doen
Niet iedereen kan alleen dit moeilijke traject aan. Vraag hulp aan je omgeving en laat je helpen door de gene waar je vertrouwen in hebt. Soms vind je het prettiger om met iemand te praten die niet emotioneel met je verbonden is.
Door alles wat er op je af komt kan het moeilijk zijn om de draad op te pakken. Dat je ongeneeslijk ziek bent wil niet zeggen dat je leven direct ophoudt. Tijdens de coaching en therapie kijken we wat er nodig is in deze fase van je leven.
De gesprekken met mijn cliënten hebben tot doel om een zo goed mogelijke kwaliteit van leven te krijgen. Elke cliënt is anders en heeft andere vragen en behoeftes. Er zijn er die interesse hebben in mindfulness training. Ook zijn er cliënten die baat hebben bij magnetiseren en hsp coaching.
Probeer altijd te kiezen voor datgene dat voor jou het beste is. Iedereen is het waard om het leven tot het laatst te kunnen leven.